ubiquitin واکسین
ubiquitin پروتئینی کوچک با حفاظت بالاست که در تمام سلولها ی یوکاریت به طور فراگیر بیان می شود . و ubiquitination اشاره به نوعی تعییر پس ترجمه ای پروتئین دارد که درآن پروتئین با پیوند کوالانسی به یک مونومر ubiquitin باند می شود . مهم ترین وظیفه ی ubiquitin علامت گذاری پروتئین برای اثر پروتئوزوم روی آن وتخریب توسط آن است . در کنار این عملکرد ، ubiquitination کنترل ثبات ، عملکرد و جایگزینی داخل سلولی بسیاری از پروتئین ها را بر عهده دارد .
ubiquitin اولین بار در سال 1975 به عنوان پروتئینی kda 5/8 با عملکرد نا شناخته است که در تمام سلول های زنده بیان می شود. عملکرد اصلی ubiquitin وترکیبات مسیر آبشاری ubiquitination در اواخر دهه ی 1980 شناخته شده است .
سیستم ubiquitination ابتدائا" به عنوان یک سیستم پروتئولیتیک وابسته به ATP است ؛که در عصاره ی سلولی موجود است . یک پلی پپتید مقاوم به گرما ( فاکتور 1 پروتئولیز وابسته به ATP (APF1 ) )یافت شده که چند مولکول از آن به یک مولکول سوبسترای منفرد با پیوند ایزوپپتیدی متصل می شود . این کونژوگه ی سوبسترا – پروتئین به عنوان ubiquitin شناسایی شده است .عملکرد اصلی ubiquitin نشان دار کردن پروتئین ها برای پروتئولیز است.
این کونژوگه های APF1 برای تخریب سریع همراه با کاهش APF1 آزاد شناسایی شده اند . پس از اینکه کونژوگه ی APF1 – پروتئین اختصاصی شد، APF1 به عنوان ubiquitin شناسایی می شود . گروه کربوکسیل C ترمینال گلیسین ubiquitin (GLY 76 ) به عنوان بخش کونژوگه شده به رزیدوی لیزین سوبسترا شناخته شده است .
ubiquitin پروتئین کوچکی است که در تمام سلول های یوکاریوتی وجود دارد . عملکرد اصلی معروف نشاندار کردن پروتئین ها به منظور تخریبی به نام پروتئولیز است .حد اقل چهار مولکول ubiquitin برای عمل پروتئوزوم روی سوبسترا ی پروتئینی واتصال به آن برای تخریب لازم است . با این وجود مثال هایی از پروتئین های مورد هدف پروتئوزوم بدون ubiquitin وجود دارد . ubiquitin می تواند پروتئین های عرضی غشا (مثل رسپتور ) را از غشا خارج کند. مثلا" Monoubiquitination برای علامت دار کردن پروتئین های غشایی برای اثر لیزوزوم روی آن است .
ubiquitin دارای 76 اسید آمینه ودارای جرم مولکولیkda 5/8 است . 96% توالی ubiquitin انسان ومخمر مشابه اند . توالی یوبی کوئیتین انسان به صورت زیر است :
MQIFVKTLTGKTITLEVEPSDTIENVKAKIQDKEGIPPDQQRLIFAGKQLEDGRTLSDYNIQKESTLHLVLRLRGG
) ubiquitylation (ubiquitination.
فرآیند نشانه گذاری پروتئین با ubiquitin (ubiquitination ) شامل یک سری مراحل به شرح زیر است .
1. فعال کردن ubiquitin : فعال شدن ubiquitin طی دو مرحله صورت می گیرد ، که توسط آنزیم فعال کننده ی ubiquitin ، E1 طی فرایند نیازمند به اکسیژن به عنوان منبع انرژی ، صورت می گیرد . مرحله ی اول شاما تولی ماده ی واسطه ی یوبی کوئیتین آدنیلات است . مرحله ی دوم انتقال ubiquitin به جایگاه فعال E1 با مصرف ATP وتولید AMP است . این مرحله در نتیجه ی پیوند تیو استری بین انتهای C ترمینال گروه کربوکسیل ubiquitin وگروه سولفیدریل سیستئین E1 است .
2. انتقال ubiquitin از E1 به سیستئین جایگاه فعال آنزیم کونژوگه کننده ی ubiquitin به نام E2 است که از طریق واکنش ترانس استریفیکاسیون صورت می گیرد .
3. مرحله آخر به طور معمول نیازمند فعالیت یکی از 100 لیگاز های پروتئین - ubiquitin به عنوان E3 (اغلب با اصطلاح لیگاز ubiquitin نام برده می شود . )است . این آنزیم به عنوان محل تشخیص دهنده ی سوبسترای این سیستم است و قابلیت واکنش همزمان با سوبسترا (پروتئین مورد تخریب و E2 را دارد
